1) توی مسیر برگشت که موسیقی گوش میدم هزار خیال و ایده به ذهن مغشوشم می رسه، ولی وقتی به خونه می رسم همش می پره شاید چون این نغمه های کلاسیک ، آواهای حرکت اند نه س پل های ساختن اند نه معجونی برای تحمل زندگی 2) شاید من حساس باشم و چون جوجه برام نمادی از معصومیته اینقدر زنده بگور کردن جوجه های یه روزه اینقدر دلمو به درد میاره. پس فطرتا نمیشد ولشون کنید توی دشت و صحرا؟ چیکار داشتید به این موجودات بی گناه؟ می خواهید با این کار چیو ثابت کنید؟ که پست تر از نوع اندر احوالات شاه بی تاج و تخت نومه نور 34: بازگشت به زمین
قطعه ای دل انگیز از سعدی
بوف کور( صادق هدایت)
های ,چون ,اند ,جوجه ,بی ,توی ,اند نه ,کنید توی ,توی دشت ,ولشون کنید ,نمیشد ولشون
درباره این سایت